Pigment do tuszu papierowego - Zastosowanie pigmentu do farb w roztworach papierowych

Na atramenty papierowe wpływają głównie właściwości pigmentu, takie jak kolor, siła barwienia, gęstość, rozdrobnienie, aktywność, rozpuszczalność, absorpcja oleju, siła krycia, dyspersja, pozorna objętość właściwa, właściwości powierzchni, przyczepność itp.

Główne składniki:

barwniki

Do barwników zalicza się pigmenty (organiczne i nieorganiczne) oraz barwniki. Wśród nich szeroko stosowane w tuszach są pigmenty organiczne charakteryzujące się jasną barwą, wysokobarwiącym proszkiem i szybkoschnącym, takie jak pigmenty azowe i ftalocyjaninowe. Pigmenty nieorganiczne mają wysoką odporność na światło, odporność na ciepło, odporność na rozpuszczalniki i proszek kryjący, takie jak biel tytanowa, czerwień kadmowa, zieleń chromowa i ultramaryna. Pigmenty występują w postaci cząstek, a nie w postaci rozpuszczonej, co jest najczęstszym barwnikiem do tuszy. Barwniki występują w postaci roztworów do barwienia na poziomie molekularnym, więc ich działanie jest gorsze niż pigmentów. Barwniki mogą zmieniać kolor, stężenie, konsystencję i suchość atramentu.

Spoiwa

Jako główny składnik farb, spoiwa są w stanie dyspergować barwniki i materiały pomocnicze. Otrzymuje się je poprzez rozpuszczenie niewielkiej ilości żywicy naturalnej, żywicy syntetycznej, celulozy i pochodnych kauczuku w oleju suszącym lub rozpuszczalniku. Farby zawierające spoiwa mają postać płynną, którą można nałożyć równą i cienką warstwą i zmienić w suchą powłokę o określonej wytrzymałości zabezpieczającej pigmenty przed łuszczeniem się.

Spoiwa mają istotny wpływ na drukowność (np. transfer, jasność i przyczepność) oraz skuteczność farb. W druku niezwykle istotne jest zastosowanie odpowiednich spoiw. Od czasu do czasu dostosuj skład i proporcje mieszania spoiwa w oparciu o materiały opakowaniowe, wymagania dotyczące drukowania itp.

Pigmenty papierowe są głównie nieorganiczne, takie jak tlenek żelaza i sadza. Jednak barwniki organiczne są szeroko stosowane w celu uzyskania większej liczby kolorów.

Według kolorów, główne pigmenty papierowe obejmują:

Pigmenty zmieniające kolor

Składają się głównie z pigmentów perłowych, pigmentów termochromowych i pigmentów fotochromowych. Znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach ze względu na zmianę koloru papieru w różnych warunkach.

Czarne pigmenty

Czarne pigmenty zajmują drugie miejsce po pigmentach białych. Ważnym czarnym pigmentem jest sadza, której czerń i odcień są głównymi wskaźnikami jakości.

Czerwone pigmenty

Wśród pigmentów nieorganicznych głównym czerwonym pigmentem jest czerwony tlenek żelaza, wahający się od żółtego do czerwono/brązowego, a następnie czarnego. Jako najpopularniejszy typ ma wysoką siłę krycia, siłę barwienia, odporność chemiczną, trwałość koloru, dyspersję i niską cenę.

Żółte pigmenty

Zawiera głównie żółty tlenek żelaza (uwodniony tlenek żelaza) itp. Pomimo ciemnego koloru, żółty tlenek żelaza ma wysoką trwałość, zdolność do dyspergowania, siłę krycia, odporność na ciepło, odporność chemiczną, odporność na alkalia i niską cenę. Znajdują szerokie zastosowanie w materiałach budowlanych.

Zielone pigmenty

Do głównych zielonych pigmentów zalicza się zieleń tlenku chromu i zieleń ołowiowo-chromową. Ten pierwszy ma wysoką światłotrwałość, odporność na ciepło i odporność chemiczną, ale ciemny kolor i niską siłę barwienia i krycia. Ten ostatni ma niższą trwałość i odporność na ciepło niż zielony tlenek chromu, ale jaśniejszy kolor i większą dyspergowalność. Można je łatwo poddać obróbce. Ze względu na toksyczne metale ciężkie pigmenty organiczne, takie jak zieleń ftalocyjaninowa, są stosowane rzadziej niż wcześniej.

Niebieskie pigmenty

Główne niebieskie pigmenty obejmują błękit żelazny, błękit kobaltowy, ultramarynę itp. Wśród nich ultramaryna o dużej wydajności ma odporność na alkalia, jasny kolor i odporność na ciepło, ale nie jest odporna na kwasy. Błękit żelazny ma wyższą odporność na kwasy, siłę krycia i siłę barwienia niż ultramaryna, ale niższą odporność na zasady i trwałość. Ponieważ błękit ftalocyjaninowy ma lepsze właściwości, a jego siła barwienia jest dwukrotnie większa niż błękitu żelaznego, błękit żelazny jest z roku na rok stosowany rzadziej. Błękit kobaltowy ma wysoką odporność na ciepło i światło, ale niską zdolność barwienia i krycia oraz wysoką cenę, co prowadzi do ograniczeń w zastosowaniach.

Istnieje wiele różnych tuszy do papieru, które są sklasyfikowane w następujący sposób według metod drukowania, podłoża drukarskiego, metod suszenia, właściwości atramentu, składu atramentu itp.

Według metod drukarskich farby papierowe dzielą się na farby do druku wypukłego, farby do druku płaskiego, farby do druku wklęsłego, farby do druku wklęsłego, farby do sitodruku itp. Na przykład farby do druku wypukłego przeznaczone są głównie do czasopism, magazynów i gazet, natomiast farby do druku wklęsłego za wysokiej jakości albumy i rachunki.

Ze względu na podłoża drukarskie, farby papierowe dzielimy na: papierowe, metalowe, plastikowe i tekstylne.

Ze względu na metody suszenia farby papierowe dzielą się na farby penetracyjne, farby polimeryzacyjne oksydacyjne, farby schnące lotnie, farby fotoutwardzalne, farby termoutwardzalne, farby utwardzane na zimno itp. Można je suszyć za pomocą suszenia naturalnego, suszenia gorącym powietrzem, podczerwieni suszenie, suszenie w ultrafiolecie, suszenie przez chłodzenie itp.

Ze względu na właściwości atramentów, atramenty papierowe dzielą się na kolorowe (np. żółte, czerwone, niebieskie, białe, czarne, złote i srebrne), funkcjonalne (np. magnetyczne, zapobiegające podrabianiu, przeznaczone do kontaktu z żywnością, pieniące się, aromatyczne). i tusz do zapisu) oraz atramenty odporne (np. odporność na światło, odporność na ciepło, odporność na rozpuszczalniki, odporność na ścieranie, odporność na alkohol i leki).

Ze względu na składniki atramentu, atramenty papierowe dzielą się na tusze na bazie suchego oleju, tusze na bazie oleju żywicznego, tusze na bazie rozpuszczalników organicznych, tusze na bazie wody, tusze na bazie parafiny, tusze na bazie glikolu itp. Można je również podzielić na kategorie żelu, płynu i proszku.

Krótko mówiąc, atramenty stosuje się w zależności od konkretnych potrzeb i warunków drukowania, takich jak metody drukowania, podłoża drukarskie, metody suszenia i właściwości atramentu.