Het ontwerp heeft een voortdurende vernieuwing en rijkdom in zijn methode gezien, wat zal bijdragen aan de invloed van moderne kunst, de ontwikkeling van nieuwe materialen en de vooruitgang van de technologie. De sieradenmaterialen ontwikkelen zich in meerdere richtingen. Dat betekent dat ze niet beperkt zullen blijven tot waardevolle materialen zoals edelstenen, zilver en goud. De afgelopen jaren is men aangetrokken door de toepassing van kleurveranderende materialen bij het ontwerpen van materialen. Meestal verwijzen de kleurveranderende materialen naar de materialen die van kleur kunnen veranderen bij blootstelling aan bepaalde externe omstandigheden.
Er zijn vier soorten kleurveranderende materialen gebaseerd op de stimulatiemethode die hen wordt opgelegd. Zij zijn fotochromatisch; thermochromen; elektrochromie; en solvatochrome materialen. Bij het ontwerpen van sieraden maken we voornamelijk gebruik van twee kleurveranderende materialen, namelijk fotochromatische en thermochrome materialen. We selecteren de twee materialen om dergelijke redenen. Ten eerste moeten de materialen gemakkelijk en met goed effect kleurverandering teweegbrengen. Ten tweede mogen de materialen geen slechte invloed hebben op het menselijk lichaam. En als laatste moet en moet het onder bepaalde omstandigheden van kleur veranderen.
1. Fotochrome pigmenten bij Sieraden
Het kan, onder een thermische behandeling of een bepaalde golflengte, terugkeren naar zijn oorspronkelijke kleur. Bij een andere golflengte zal het echter een andere kleur krijgen als het wordt geactiveerd door een chemische reactie.
Dit soort materialen worden fotochrome pigmenten genoemd, omdat het onder invloed van licht een omkeerbare kleurverandering kan veroorzaken.
Er zijn veel elementen in de fotochrome pigmenten, zoals benzoylfenylamineverbindingen, xantheenderivaten, fulgimiden, fulgiden, norbornadienen, spirooxazinen, stilbeenderivaten, zilverhalogeniden, enz. Er zijn twee kleurveranderende kleurstoffen die het meest veelvuldig worden gebruikt. Het zijn spiropyran en spirooxazine. Er zijn drie basiselementen voor fotochrome kleurstofverbindingen met goede prestaties.
(1) Goede gevoeligheid voor blootstelling aan licht;
(2) Goede weerstand tegen vermoeidheid;
(3) Goede stabiliteit onder thermodynamische omstandigheden.
Momenteel kan de thermostabiliteit van de kleur van meekleurende materialen oplopen tot 220-230 graden Celsius. En er zijn nu vier kleuren, namelijk rood, blauw, geel en violet. Er zijn twee soorten kleurveranderende kleurstoffen die kunnen worden gebruikt bij het ontwerpen van sieraden, namelijk kleurveranderende poeders en pasta's. Deze materialen kunnen worden gebruikt in combinatie met flexibele materialen, zoals PU (polyurethaan), TPU (thermoplastisch polyurethaan-elastomeer), TPE (thermoplastisch elastomeer), TPR (thermoplastisch rubber), EVA (ethyleen-vinylacetaat-copolymeer), PP (polypropyleen), PE (polyethyleen), enz. Deze materialen kunnen ook samen met andere fluorescerende componenten en extra pigmenten worden gebruikt. De basistinten kunnen met elkaar worden gemengd om de kleur aan te passen. Dit soort meekleurende materialen zijn gemakkelijk te distribueren met een hoge vloeibaarheid, stabiliteit en goede prestaties.
2. Thermochrome pigmenten bij Sieraden
Thermochromisme is een soort fenomeen waarbij de kleur van bepaalde stoffen onder verschillende temperaturen kan veranderen. Er zijn veel redenen die thermochromisme kunnen veroorzaken. De stoffen veranderen bijvoorbeeld van structuur en de kristallijne fasen van de stoffen veranderen onder verschillende temperaturen. Er zijn twee soorten thermochrome eigenschappen, namelijk omkeerbaar en onomkeerbaar. Ten eerste, omkeerbaar thermochromisme. Wanneer de temperatuur van de materialen onder de bepaalde temperatuur daalt om van kleur te veranderen, keert het materiaal terug naar zijn oorspronkelijke kleur. Wanneer de temperatuur van de materialen echter die bepaalde temperatuur bereikt of overschrijdt, zal de kleur veranderen. Dit proces wordt omkeerbaar thermochromisme genoemd. Ten tweede, onomkeerbaar thermochromisme. Wanneer de temperatuur stijgt en het niveau bereikt waarop het materiaal van kleur kan veranderen, verandert de kleur en keert deze niet terug naar de oorspronkelijke kleur wanneer de temperatuur daalt. Over het algemeen zijn thermochrome materialen een soort materiaal dat mee kan veranderen met de temperatuurverandering, en die verandering behoort tot omkeerbare veranderingen.
Meestal zijn er twee soorten thermochrome materialen. Het eerste bestaat uit drie delen, namelijk oplosmiddelen, acceptoren en elektronendonoren. Deze is meestal voor commercieel gebruik en meestal in de vorm van thermochrome poeders en thermochrome pasta's. Het zal van kleur veranderen wanneer er elektronen verloren gaan of er nieuwe elektronen zijn. De tweede zijn thermogevoelige cholesterische vloeibare kristallen. De kleurstofmaterialen die hierdoor worden gemaakt, worden cholesterische vloeibare kristalinkten genoemd. Dit soort materiaal zal ervoor zorgen dat de kleur verandert wanneer het moleculaire aggregatiepatroon en de configuraties veranderen samen met de verandering van temperatuur. De voorwaarde voor het gebruik van deze twee soorten thermochrome elementen in kleurveranderende sieraden is de technologie van micro-inkapseling. De temperatuurgevoelige kleurverandering kan alleen worden gerealiseerd wanneer de thermochrome elementen zijn ingekapseld in de micro-inkapseling.
De belangrijkste vloeibare kristallen van vloeibaar kristal thermochrome inkten is een soort stoffase die zich tussen vloeistoffen en vaste stoffen bevindt. Cholesterische vloeibare kristallen zijn de meest gebruikte materialen in de kleurveranderende sieraden. Zolang de temperatuur verandert, verandert de kleur van dit soort kristal. De temperatuurschommelingen kunnen ±0.2℃ bedragen. Dat kan de sterke thermogevoeligheid verklaren.
De sieraden kunnen een nieuw visueel effect uitoefenen zolang de thermochrome materialen in het ontwerp worden gebruikt. Het principe is dat wanneer de sieraden op verschillende delen van het lichaam worden versierd en de temperatuur fluctueert, de kleur van de sieraden mee verandert met de verandering van de lichaamstemperatuur. Daarom kunnen we cholesterische vloeibare kristallen gebruiken die van kleur kunnen veranderen bij een bepaalde temperatuur (gelijk aan de menselijke lichaamstemperatuur). Dit materiaal kan worden aangepast aan een bepaald bereik voor temperatuurverandering op basis van aangepaste behoeften. Het kan continue kleurveranderende effecten genereren. Dat houdt in dat het paarse, blauwe, groene, gele, oranje en rode kleuren kan genereren afhankelijk van de temperatuurverandering.
Thermochrome poeders en pasta's verschillen van de continu kleurveranderende vloeibare kristalmaterialen. Onder bepaalde temperaturen veranderen hun kleuren van kleurrijke tint naar transparante tint, of vermengde kleur met onderliggende kleur. Blauw + geel=groen bijvoorbeeld. Zodra de temperatuur 27℃ is en deze temperatuur door de materialen wordt ontvangen, begint de kleur van de materialen te veranderen. Wanneer de temperatuur stijgt tot 31℃ is het kleurveranderingsproces voorbij. De onderliggende kleur zal aanwezig zijn en de oorspronkelijke kleur verdwijnt. De temperatuur waarbij thermochrome poeders en pasta's van kleur veranderen, ligt rond de 0 ~ 65 ℃. Onder de omstandigheden dat het materiaal moet worden verwarmd om kleurverandering teweeg te brengen, zijn de temperaturen respectievelijk 38℃, 40℃, 43℃, 45℃, 50℃, 60℃, 65℃. Onder de omstandigheden dat de sieraden van kleur veranderen als gevolg van de temperatuurverandering of bij contact met de lichaamstemperatuur, moet het normale temperatuurbereik 22℃, 25℃, 31℃, 33℃, 35℃ zijn. Als we koele, van kleur veranderende sieraden willen maken, moet het temperatuurbereik 8℃, 12℃, 15℃ zijn. De kleurveranderende temperatuur en het kleuraanpassingseffect van de thermochrome materialen zijn cruciaal bij het ontwerpen van kleurveranderende sieraden.
Tegenwoordig overstijgt het begrip van mensen over moderne sieraden het bereik van de traditionele esthetiek. Het komt omdat de mentaliteit van mensen is veranderd samen met de samensmelting van multiculturele ontwikkeling en de ontwikkeling van economische en sociale ontwikkeling. Het traditionele concept van esthetiek kan tegenwoordig nauwelijks voldoen aan de veranderende vraag van mensen. De sieraden van vandaag integreren meer plezier en gevoel terwijl ze versiering vertonen. Met de verandering van de vraag van mensen en de massa-esthetiek zijn sieraden niet alleen het embleem van sociale status en rijkdom. Er is een belangrijke oriëntatie voor designsieraden, dat wil zeggen meer nadruk leggen op het tonen van individualiteit, zorg voor mensen en het gevoel van mensen. Een ontwerper die superieure producten wil ontwerpen, moet meer nadruk leggen op de ontwikkelingsoriëntatie van de sieraden en voorwaartse gevolgtrekkingen maken. Bij het moderne ontwerp van sieraden werden kleurveranderende sieraden gebruikt. Ze kunnen een nieuwe ontwikkelingsrichting zijn voor het ontwerpen van sieraden en kunnen een belangrijk effect uitoefenen bij het bevorderen van de ontwikkeling van nieuwe sieraden.
