Pigment voor papierinkt - Gebruik van pigment voor verf in papieroplossingen

Papierinkten worden voornamelijk beïnvloed door pigmenteigenschappen, zoals de kleur, kleurkracht, dichtheid, fijnheid, activiteit, oplosbaarheid, olieabsorptie, dekkracht, dispersie, schijnbaar specifiek volume, oppervlakte-eigenschappen, hechting, enz.

Hoofd onderdelen:

kleurstoffen

Kleurstoffen omvatten pigmenten (organisch en anorganisch) en kleurstoffen. Onder hen worden organische pigmenten met heldere kleuren, hoog kleurpoeder en sneldrogend op grote schaal toegepast in inkten, zoals azo- en ftalocyaninepigmenten. Anorganische pigmenten hebben een hoge lichtechtheid, hittebestendigheid, oplosmiddelechtheid en dekpoeder, zoals titaniumwit, cadmiumrood, chroomgroen en ultramarijn. Pigmenten zijn de meest voorkomende kleurstoffen voor inkten in deeltjesvorm in plaats van opgelost. Kleurstoffen bevinden zich in de oplossingsvorm om op moleculair niveau te kleuren, dus hun effecten zijn inferieur aan die van pigmenten. Kleurstoffen kunnen de kleur, concentratie, consistentie en droogheid van de inkt veranderen.

Banden

Als hoofdbestanddeel van inkten kunnen bindmiddelen kleurstoffen en hulpstoffen verspreiden. Ze worden bereid door een kleine hoeveelheid natuurlijke hars, synthetische hars, cellulose en rubberderivaten op te lossen in drogende olie of oplosmiddel. Inkten die bindmiddelen bevatten, hebben een vloeibare vorm, die in een gelijkmatige en dunne laag kan worden aangebracht en kan veranderen in een droge film van een bepaalde sterkte om pigmenten tegen afbladderen te beschermen.

Bindmiddelen hebben een aanzienlijke invloed op de bedrukbaarheid (bijvoorbeeld overdracht, helderheid en hechtingssnelheid) en effectiviteit van inkten. Het is van cruciaal belang dat u bij het afdrukken de juiste bindmiddelen gebruikt. Pas van tijd tot tijd de samenstelling en mengverhouding van het bindmiddel aan op basis van verpakkingsmaterialen, drukvereisten, enz.

Papierpigmenten zijn meestal anorganisch, zoals ijzeroxide en roet. Maar organische kleurstoffen worden op grote schaal toegepast voor meer kleuren.

Op basis van kleuren omvatten de belangrijkste papierpigmenten het volgende.

Kleurveranderende pigmenten

Ze bestaan ​​voornamelijk uit parelmoerpigmenten, thermochrome pigmenten en meekleurende pigmenten. Ze worden op verschillende gebieden toegepast vanwege kleurveranderingen op papier onder verschillende omstandigheden.

Zwarte pigmenten

Zwarte pigmenten komen slechts op de tweede plaats na witte pigmenten. Een belangrijk zwart pigment is roet, waarbij zwartheid en tint de belangrijkste kwaliteitsindicatoren zijn.

Rode pigmenten

Onder de anorganische pigmenten is rood ijzeroxide een belangrijk rood pigment, variërend van geel tot rood/bruin en vervolgens zwart. Als het meest voorkomende type heeft het een hoog dekvermogen, kleurkracht, chemische bestendigheid, kleurbehoud, dispersie en een lage prijs.

Gele pigmenten

Omvat voornamelijk geel ijzeroxide (gehydrateerd ijzeroxide), enz. Ondanks de donkere kleur heeft geel ijzeroxide een hoge duurzaamheid, dispergeerbaarheid, dekkingsvermogen, hittebestendigheid, chemische weerstand, alkalibestendigheid en een lage prijs. Ze worden veel toegepast in bouwmaterialen.

Groene pigmenten

Belangrijke groene pigmenten zijn onder meer chroomoxidegroen en loodchroomgroen. De eerste heeft een hoge lichtechtheid, hittebestendigheid en chemische bestendigheid, maar een donkere kleur en een laag kleur- en dekvermogen. Dit laatste heeft een lagere duurzaamheid en hittebestendigheid dan chroomoxidegroen, maar een helderdere kleur en een hogere dispergeerbaarheid. Ze kunnen gemakkelijk worden verwerkt. Vanwege giftige zware metalen worden organische pigmenten zoals ftalocyaninegroen minder gebruikt dan voorheen.

Blauwe pigmenten

Belangrijke blauwe pigmenten zijn onder meer ijzerblauw, kobaltblauw, ultramarijn, enz. Onder hen heeft ultramarijn met grote output alkalibestendigheid, heldere kleuren en hittebestendigheid, maar geen zuurbestendigheid. IJzerblauw heeft een hogere zuurbestendigheid, dekkracht en kleurkracht dan ultramarijn, maar een lagere alkalibestendigheid en duurzaamheid. Omdat ftalocyanineblauw betere eigenschappen heeft en de kleurkracht twee keer hoger is dan die van ijzerblauw, wordt ijzerblauw jaar na jaar minder gebruikt. Kobaltblauw heeft een hoge hitte- en lichtechtheid, maar een laag kleur- en dekvermogen en een hoge prijs, wat leidt tot beperkingen in toepassingen.

Er is een verscheidenheid aan papierinkten, die als volgt worden geclassificeerd op basis van drukmethoden, drukmaterialen, droogmethoden, inktkenmerken, inktsamenstelling, enz.

Op basis van drukmethoden worden papierinkten ingedeeld in reliëfdrukinkten, planografische drukinkten, diepdrukinkten, diepdrukinkten, zeefdrukinkten, enz. Hoogdrukinkten zijn bijvoorbeeld voornamelijk bedoeld voor tijdschriften, tijdschriften en kranten, terwijl diepdrukinkten voor albums en facturen van hoge kwaliteit.

Door drukmaterialen worden papierinkten onderverdeeld in papier-, metaal-, plastic- en textielinkten.

Door droogmethoden worden papierinkten onderverdeeld in penetratiedrogende inkten, oxidatieve polymerisatie-inkten, vluchtige drogende inkten, fotohardende inkten, thermohardende inkten, koudhardende inkten, enz. Ze kunnen worden gedroogd door middel van natuurlijk drogen, drogen met hete lucht, infrarood drogen, ultraviolet drogen, drogen door koeling, enz.

Op basis van de inkteigenschappen worden papieren inkten onderverdeeld in kleureninkten (bijvoorbeeld geel, rood, blauw, wit, zwart, goud en zilver), functionele inkten (bijvoorbeeld magnetische inkten, anti-namaakinkten, voedselveilige inkten, schuimende inkten en aromatische inkten en opname-inkt) en resistente inkten (bijvoorbeeld lichtbestendigheid, hittebestendigheid, oplosmiddelbestendigheid, slijtvastheid, alcoholbestendigheid en medicijnresistentie).

Op basis van inktingrediënten worden papierinkten onderverdeeld in inkten op basis van droge olie, inkten op harsoliebasis, inkten op organische oplosmiddelbasis, inkten op waterbasis, inkten op paraffinebasis, inkten op glycolbasis, enz. Ze kunnen ook worden ingedeeld in gel-, vloeistof- en poedercategorieën.

Kortom, inkten worden gebruikt volgens specifieke printbehoeften en -omstandigheden, zoals printmethoden, drukmaterialen, droogmethoden en inkteigenschappen.