Anti-namaakmateriaal

anti-namaakpoeder, ook bekend als anti-namaakpigment, is verdeeld in twee soorten: ultraviolet fluorescerend poeder en infrarood fluorescerend poeder. Het ziet eruit als een wit of kleurloos poeder. Bij blootstelling aan ultraviolet licht met een golflengte van 200-400 nm of infrarood licht met een golflengte van 780-1060 nm vertoont het heldere kleuren zoals fluorescerend rood, fluorescerend blauw en fluorescerend geelgroen. De kleur verdwijnt onmiddellijk wanneer deze niet langer wordt blootgesteld aan de overeenkomstige golflengten van fluorescentielampen. anti-namaakpoeder kan herhaaldelijk worden gebruikt.

Wanneer licht door een transparant materiaal gaat, ondergaat het reflectie, absorptie en transmissie. Deze effecten zorgen ervoor dat het materiaal onder invloed van licht bepaalde kleuren gaat vertonen. Het fenomeen van optische eigenschappen treedt op tijdens de absorptiefase van licht door het materiaal, waarbij niet-reflecterend of niet-verstrooid licht het object binnenkomt en een deel van het licht wordt geabsorbeerd en omgezet in thermische energie, terwijl de rest wordt gereflecteerd en verspreid in het object. . Bepaalde stoffen kunnen het geabsorbeerde licht binnen het zichtbare bereik opnieuw uitzenden, bekend als fluorescentie. Deze fluorescentie gaat gepaard met het verschijnen van kleur. Een deel van het licht kan interne reflectie ondergaan, terwijl het resterende licht wordt doorgelaten. Ultraviolette en infrarood fluorescerende anti-namaakpoeders zijn soorten fluorescerende pigmenten en hun luminescerende mechanisme is vergelijkbaar met dat van fluorescerende pigmenten.

De meest voorkomende soorten anti-namaakmaterialen zijn:

1. Ultraviolet fluorescerende anti-namaaktechnologie: Speciale inkten die zichtbaar licht (400-800nm) uitstralen bij blootstelling aan ultraviolet licht (200-400nm).
2. Thermische anti-namaaktechnologie: anti-namaaktechnologie die kleurveranderingseffecten ondergaat bij blootstelling aan hitte.
3. Reactie kleurveranderende anti-namaaktechnologie: Verschillende chemische stoffen toegevoegd aan papier die onder bepaalde omstandigheden chemische reacties ondergaan, waardoor het papier van kleur verandert en anti-namaakdoeleinden worden bereikt.
4. Magnetische anti-vervalsingstechnologie: speciale anti-vervalsingstechnologie waarbij magnetisch ijzeroxidepoeder in papier is gemengd, voornamelijk gebruikt voor het afdrukken van magnetisch gecodeerde woorden en symbolen op bankbiljetten voor het opnemen en opslaan van informatie.
5. Verdwijnende inkttechnologie: Bij deze vorm van anti-namaaktechnologie worden stoffen toegevoegd die biochemische reacties kunnen ondergaan, waardoor een onzichtbare markering op verpakkingen of drukwerk kan worden aangebracht. Door specifieke chemische reagentia te gebruiken op basis van de formule en lichte warmte, vocht, wrijving of andere methoden toe te passen, wordt de tekst of het patroon onthuld.
6. Steunkleurdrukinkt: drukinkt gemaakt door kleurstoffen, vulstoffen en bindmiddelen te mengen, waarbij de keuze van kleurstoffen cruciaal is bij het bepalen van de kleur en levendigheid van de afdrukken.

anti-namaakpoeders hebben de volgende eigenschappen:

1. Levendige kleuren en uitstekende dekking (geen extra dekkende middelen nodig).
2. Fijne bolvormige deeltjes die gemakkelijk te verspreiden zijn, met een diameter van ongeveer 1-10μm (98%).
3. Goede hittebestendigheid, bestand tegen temperaturen tot 600 °C, geschikt voor verschillende verwerkingsmethoden bij hoge temperaturen.
4. Goede weerstand tegen oplosmiddelen, zuurbestendigheid, alkalibestendigheid en hoge stabiliteit.
5. Geen kleurverschuiving.

anti-namaakpigmenten kunnen worden gebruikt om verschillende anti-namaakinkten en -coatings te produceren, zoals diepdruk, zeefdruk, flexodruk, verschillende UV-afdrukken, plastic coatings, industriële coatings, autocoatings, metaalcoatings en verschillende UV-coatings.